Artykuł sponsorowany
Jak przeprowadza się badanie słuchu u dzieci?
Badanie słuchu u dzieci to niezwykle ważny element diagnostyki, który pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych problemów słuchowych. Dzięki temu możliwe jest szybkie wdrożenie odpowiedniej terapii i zapewnienie dziecku prawidłowego rozwoju mowy oraz komunikacji. W artykule przedstawiamy trzy najpopularniejsze metody badania słuchu u dzieci oraz ich przebieg.
Otoemisyjne badanie przesiewowe (OAE)
Otoemisyjne badanie przesiewowe, znane również jako OAE, to nieinwazyjna metoda oceny funkcjonowania narządu słuchowego u niemowląt i małych dzieci. Polega ona na wprowadzeniu do kanału słuchowego specjalnej sondy emitującej dźwięk o określonej częstotliwości i natężeniu. Następnie analizowane są odbicia dźwięku generowane przez komórki włoskowate wewnątrz ucha, które są odpowiedzialne za przetwarzanie bodźców akustycznych. Badanie OAE jest bezbolesne, szybkie i nie wymaga współpracy ze strony dziecka, co sprawia, że jest idealne dla niemowląt oraz małych dzieci.
Audiometria tonalna warunkowana (AC)
Audiometria tonalna warunkowana (AC) to metoda badania słuchu stosowana u dzieci w wieku od 3 do 6 lat. Polega na nauczeniu dziecka odpowiedniej reakcji na bodźce dźwiękowe, takiej jak podnoszenie ręki czy naciskanie przycisku, gdy usłyszy dany dźwięk. Audiometria AC jest przeprowadzana przy użyciu słuchawek, które emitują różne częstotliwości i natężenia dźwięków. Dziecko uczy się kojarzyć dźwięk z konkretną czynnością, co pozwala na ocenę progów słyszenia dla poszczególnych częstotliwości. Badanie słuchu u dzieci w Gorzowie wymaga współpracy ze strony dziecka, dlatego nie jest stosowane u niemowląt.
Audiometria pól swobodnych (SFA)
Audiometria pól swobodnych (SFA) to kolejna metoda badania słuchu, która może być stosowana u dzieci w różnym wieku, w tym również u niemowląt. Polega ona na odtwarzaniu dźwięków o różnych częstotliwościach i natężeniach w specjalnie przygotowanej kabinie dźwiękoszczelnej. Dziecko znajduje się wewnątrz kabiny razem z rodzicem lub opiekunem, a jego reakcje na bodźce dźwiękowe są obserwowane przez specjalistę za pomocą kamery. W przypadku niemowląt analizowane są odruchy głowy i oczu, natomiast u starszych dzieci ocenia się, czy potrafią zlokalizować źródło dźwięku. Audiometria SFA jest mniej precyzyjna niż inne metody, ale może być pomocna w przypadku dzieci, które mają trudności z współpracą podczas badania.